ta, która uczy się latać
stojąc stopami mocno na ziemi
niedziela, 15 września 2013
pajęczyna
idę przez łąkę
słyszę pieśń
która ją ożywia
babcia
rodzi wnuka ze światła
i kiedyś go dotknie
łzy płyną po ścianach
cichej jaskini
drzewa wśród murów
późnego lata
czułe dłonie
przypominają ciało
daleko i blisko
od morza
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Nowszy post
Starszy post
Strona główna
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz